Visceraal vet: een hormonale stoorzender

05 Mayıs 2025, aracılığıyla Redactie, 3 dakika okuma

De overgang is al een hormonale achtbaan op zich. Maar wist je dat waar je vet opslaat in deze fase een grote rol speelt in hoe je je voelt, hoe je hormonen functioneren én hoe effectief een hormoonbehandeling is?

Laten we het hebben over visceraal vet: het dieper gelegen buikvet dat zich nestelt rond je organen. Niet te verwarren met het "knuffelvet" net onder je huid. Dit type vet is veel actiever, en niet op een goede manier.

Wat is visceraal vet precies?

Visceraal vet hoopt zich op in de buikholte, rondom organen zoals je lever, darmen en alvleesklier. Tijdens de overgang daalt je oestrogeenproductie, waardoor je lichaam de neiging krijgt om vet anders op te slaan — meer rond de buik in plaats van de heupen of dijen. Dit is geen toeval: je lichaam probeert vet als een soort "hormonale back-up" te gebruiken.

Hoe verstoort visceraal vet je hormoonhuishouding?

1. Het maakt zelf hormonen aan
   Visceraal vet produceert oestrogeenachtige stoffen, maar op een onvoorspelbare manier. Dat zorgt voor hormonale disbalans, met klachten zoals stemmingswisselingen, vermoeidheid en opvliegers als gevolg.

2. Het verhoogt ontstekingsniveaus
   Dit vetweefsel is metabool actief en scheidt ontstekingsbevorderende stoffen (cytokinen) uit. Die kunnen de werking van je natuurlijke én supplementaire hormonen verstoren.

3. Het beïnvloedt insuline en cortisol
   Meer visceraal vet betekent vaak meer insulineresistentie en hogere cortisolwaarden (het stresshormoon). Dit creëert een hormonale kettingreactie die je nog verder uit balans kan brengen.

Waarom maakt dit bio-identieke hormoontherapie minder effectief?

Bio-identieke hormonen zijn ontworpen om je natuurlijke hormonen zo precies mogelijk na te bootsen. Maar als je lichaam ondertussen zijn eigen, onvoorspelbare mix van hormoonachtige stoffen aanmaakt via visceraal vet, wordt het moeilijker om de juiste balans te vinden met therapie. Het is alsof je een prachtig orkest dirigeert, maar iemand speelt er constant valse noten tussendoor — vanachter het gordijn.

Daarnaast kunnen lever en darmen, die een grote rol spelen in het verwerken van hormonen, overbelast raken door de ontstekingsfactoren die visceraal vet produceert. Dit beïnvloedt hoe goed je lichaam de toegediende hormonen kan opnemen en gebruiken.

Wat kun je doen?

1. Voeding als medicijn
   Kies voor ontstekingsremmende, vezelrijke, plantaardige voeding. Denk aan bladgroenten, bessen, volkoren granen en omega-3 uit bijvoorbeeld lijnzaad of walnoten.

2. Beweging, met focus op kracht en cardio
   Vooral krachttraining helpt bij het verminderen van visceraal vet en het verbeteren van insulinegevoeligheid.

3. Stressreductie is cruciaal
   Chronische stress = meer cortisol = meer buikvet. Investeer in ontspanning, slaap en ademhalingsoefeningen.

4. Laat je goed begeleiden
   Werk met een deskundige die jouw hormoonwaarden én vetverdeling begrijpt, en je begeleiding op maat kan bieden, eventueel in combinatie met bio-identieke therapie.

Samengevat

Visceraal vet is een hormonale stoorzender. Door het actief aan te pakken, vergroot je niet alleen je kans op een betere gezondheid, maar ook de effectiviteit van eventuele hormoontherapie. Zie het als het opruimen van het toneel, zodat de juiste spelers - jouw hormonen - weer helder en in harmonie kunnen optreden.

• İle paylaş:
• Naber
• Bölüm
• Cıvıldamak
• İğnele
• haberci
• e-posta